TEORIA  EFEKTU  LECZNICZEGO  PRYSZNICA JONIZOWANEGO. Uzasadnienie fizyczne.

David Bagratowicz Davidian
Członek Ormiańskiej Technologicznej Akademi (ATA)
Instytut fizjologii im. L.A. Orbeli NАN RА
Telefon: (374-10) 56-08-53
e-mail: serg97@hotmail.com

W proponowanym uogólnieniu w najbardziej krótkiej formie (a bardziej szczegółowo w książkach i publikacjach [1-4]) zostało przedstawione fizyczne uzasadnienie w postaci dość dokładnie udowodnionych hipotez, wyjaśniających charakter różnych chorób.
Została zaproponowana zmiana ery Erlicha (zabić chorobę „pociskiem”) na bezlekowe przywrócenie specyficznej antypatologicznej i antyrakowej odporności organizmu.
Podstawą proponowanego przez autora paradygmatu zdrowia są następujące prace:

1. Podstawowe eksperymenty Freind’a i Kaminer’a (1911, 1934 rok). (Wynaleziona została antyrakowa właściwość wewnętrznego środowiska organizmu).
2. Przywrócenie naturalnej, niespecyficznej, antypatalogicznej odporności organizmu metodą Samochockiego. Wynaleziony został system elektrolitycznego statusu organizmu.
3. Wykrycie w membranie biologicznej dwóch podwójnych warstw elektrycznych, co pozwoliło na nowe sformułowanie stanu żywego i jego patologii w postaci sformułowania Davidiana D.B. – „U podstawy stanu żywego leży membranowy element galwaniczny z osobno sterowalnymi elektrodami”.
4. Odkrycie przez Akimowa promieniowania torsyjnego. W publikacji [1] został przestawiony charakter tego promieniowania, które przenika całą żywą i nieżywą materię i wywiera zasadniczy wpływ na zdrowie organizmów.

 

Prysznic galwaniczny (poprzednik – wanna galwaniczna) powoduje aktywację wody, która wchłania się przez aktywne punkty organizmu oraz przywraca stan prawidłowy układowi immunologicznemu oraz systemowi naturalnej niespecyficznej antypatologicznej odporności organizmu (elektrolity wewnętrznego środowiska organizmu – metoda Samochockiego).

 

Dobrze udokumentowany fakt pozytywnego wpływu na zdrowie organizmu wanien galwanicznych, „żywej” i „martwej” wody, prysznicu galwanicznego (ośmioletnie doświadczenie [5],) najwyższej efektywności akupunktury (zmienionej na elektropunkturę), T-kwanty promieniowania torsyjnego Akimowa i wiele innych zjawisk stawiają pytanie o charakter takich oddziaływań na aktywne punkty w organizmie.

 

Obecnie wiemy, że przy elektropunkturze, oddziaływanie na aktywne punkty organizmu nie wykazuje zmiennego pola elektrycznego. Ekranizacja pola elektrycznego zwiększa efektywność akupunktury o 30% [6, 7]. Co, więc, wpływa na aktywne punkty?
Dzisiaj już wiemy, że aktywacja dokonuje się w wyniku promieniowania torsyjnego Akimowa. Transformator wysokiej częstotliwości w urządzeniu akupunktury (piec elektryczny, telewizor, czy inne urządzenia elektryczne), a także reakcje chemiczne oraz przemiany międzycząsteczkowe są generatorami promieniowania torsyjnego T-kwantów.
Ustalone w wyniku licznych doświadczeń „częstotliwości” generatorów urządzeń elektropunktury oraz specjalne oddziaływanie na wodę prysznica galwanicznego konstrukcji autorstwa Saakiana generalizują powstanie T-kwantów promieniowania torsyjnego. Właśnie T-kwanty wykazują pozytywne oddziaływanie na patologiczne strefy w organizmie, lecz niestety mechanizm tego wpływu nie jest znany.

 

Czym więc są aktywne punkty?
Wysuwamy hipotezę ich oddziaływania. Jak się uważa [1] aktywne punkty ze swoją siatką, są systemem wyrzutu z organizmu produktów metabolizmu nowego typu (kał, mocz, pot, CO2 itp.) – T-kwantów promieniowania torsyjnego, które powstają przy metabolizmie komórek (chemiczne i molekularne związki) organizmu. Prawdopodobnie część z nich są antagonistami dla organizmu (niekontrolowane reakcje chemiczne). Natomiast w środowisku zewnętrznym część T-kwantów tworzą świecącą aurę. Sądzi się, że rozrywają one chemiczne związki oparów wodnych i znów utleniają się, przy tym wydzielana jest energia związku chemicznego O-H wraz z wyrzutem świetlnych, cieplnych i niecieplnych kwantów. Staje się oczywiste, dlaczego zaburzonemu metabolizmowi różnych organów towarzyszy zmiana kształtu aury.<.p>

 

Już wcześniej różni naukowcy przypuszczali, że istoty żywe posiadają swego rodzaju promieniowanie. R. Sz. Sarkisyan [8] zaprojektował urządzenie które wykrywa to promieniowanie. Urządzenie zostało skonstruowane w postaci lustra, odbijającego światło. Po przystawieniu do lustra żywego organizmu, na przykład ręki, moc odbitego światła zwiększa się. Przedmioty nieożywione nie zmieniają wskazań urządzenia. Możliwe, że sposób działania urządzenia R. Sz. Sarkisyana bazuje na zjawisku istnienia aury organizmów żywych. T-kwanty promieniowania torsyjnego anihilują związki O-H wody, adsorbowanej na powierzchni lustra, które powstają ponownie, zwiększając moc odbitego światła.

Wyjaśnia się, że komórki aktywnych punktów (prawdopodobnie zewnętrzna pojedyncza warstwa membrany komórkowej) mają ładunek dodatni, co umożliwia wchłanianie wody i rozpuszczonych w niej związków, a także mają zdolność absorpcji (przepuszczania do środowiska wewnętrznego aktywnych punktów, aż do narządów) różnego rodzaju promieniowania, w tym również T-kwantów promieniowania torsyjnego, które przywracają metabolizm komórek chorego organu.

 

Przypuszcza się, że podczas przechodzenia prądu elektrycznego przez wodę w systemie elektronów w prysznicu galwanicznym rodzą się T-kwanty, które wchłaniają się przez związki adsorpcyjne cząsteczek wody (są wyjątki). T-kwanty powoli opuszczają te cząsteczki wody i przedostają się do punktów aktywnych organizmu.

 

Tym samym prysznic galwaniczny działa na zasadzie podobnej do współczesnej elektropunktury.

 

Obecnie dużo mówi się o strukturze wody, o jej złożoności i różnorakich efektach, lecz na razie na skutek braku obiektywnych badań na temat jej natury; stałej, ciekłej i gazowej postaci, a także całkowitego braku obiektywnych danych na temat chemicznych i adsorpcyjnych związków [1,2] oraz jej stanie koloidowym, mówić cokolwiek o strukturze wody jest przedwcześnie, chociaż wiadomo, że jest w niej coś niezwykle ważnego.

 

Rola wody w czynnościach życiowych organizmu została zaobserwowana już bardzo dawno.
WIELKI EKSPERYMENT Freind’a i Kaminer’a (1911 rok – do tej pory niewytłumaczony) udowodnił, że złośliwe komórki nowotworowe, umieszczone w osoczu krwi organizmu zdrowego giną, natomiast te same komórki umieszczone w osoczu krwi organizmu, będącego nosicielem nowotworu złośliwego, nadal żyją. Oczywiście wiele było prób zrozumienia tego zjawiska oraz wykorzystania go w leczeniu nowotworów złośliwych. Lecz ani mechanika kwantowa, ani fizyka cieczy, ani chemia koloidalna nie były w stanie wytłumaczyć, co się dzieje tak naprawdę.

 

W tym samym czasie autorzy Freund i Kaminer zaobserwowali, że winę ponoszą jelita. Odkryli oni, że pewne rodzaje mikroflory jelitowej w zdrowym organizmie niszczą komórki nowotworowe, natomiast mikroflora jelitowa u nosiciela nowotworu złośliwego jest obojętna wobec nich lub prawie obojętna.

 

Były również próby wypracowania diagnostyki nowotworów złośliwych bazując na tych zjawiskach. Jedna z nich zakończyła się sukcesem [9]. Została opracowana metoda bardzo wczesnego diagnozowania nowotworów złośliwych o każdej lokalizacji. W publikacji [10] i w książce [2] zostało przedstawione, dlaczego tak się dzieje i również, dlaczego niektóre rodzaje mikroflory jelitowej (mikroflora ościenna) niszczą komórki nowotworowe.

 

Wyjaśniło się, dlaczego nowotwory występują głównie w dwóch postaciach: złośliwych i niezłośliwych. Jest to związane z naładowanym stanem lipid-proteinowych warstw membran komórek nowotworowych [10]. Przeładowanie zewnętrznej pojedynczej warstwy z ujemnego ładunku na dodatni powoduje rozwój nowotworu złośliwego od nabłonku wewnątrz systemu limfatycznego z odpowiednią intoksykacją oraz pojawieniem się metastaz. Przeładowanie wewnętrznej warstwy pojedynczej membrany powoduje powstanie nowotworów niezłośliwych i rozwój na zewnątrz nabłonku (brak metastaz).

Wyjaśniło się, że antyrakowa aktywność mikroflory jelitowej jest wielkością zmienną i jej różne nieprawidłowe wartości będą iść w parze z różnorakimi patologiami. Przy jej małych wartościach możliwe jest powstanie nowotworu złośliwego umiejscowionego w dowolnej lokalizacji w organizmie.

W ten sposób symbionty jelitowe produkują biologicznie aktywne substancje, witaminy, elektrolity oraz formy ich opakowania, „określoną strukturę wody” (która wchłania się do środowiska wewnętrznego organizmu jako krew, limfa, międzykomórkowe płyny). Ich „jakość” określa stan organizmu.

 

Oczywiście pojawiły się propozycje, aby przez jamę ustną wprowadzać do jelit „zdrowe” bakterie-symbionty, lecz istnieje ponad 500 ich różnych rodzajów, wśród których są rodzaje skupiające dużą liczbę bakterii, na przykład bakterie E.coli, czy szereg bakterii wewnętrznych. Przy czym mikroflora ościenna współdziała z własnymi produktami metabolizmu oraz T-systemem odpornościowym, natomiast mikroflora wewnętrzna z B-systemem odpornościowym. Można przypuścić, że prawidłowe środowisko w jelitach jest organizowane przez bakterie o dużej liczbie osobowej, natomiast bakterie o małej liczbie osobowej przy prawidłowej mikroflorze jelitowej pełnią funkcje symbiotyczne, współdziałając z różnymi fenotypami komórek w organizmie.

 

Można jeszcze przypuścić, że system odpornościowy organizmu głównie wypełnia funkcję starodawnych związków symbiontów z organizmem wielokomórkowym. Powstaje wrażenie, że właśnie bakterie symbionty stworzyły pierwotne jelita, dzieląc się na wewnętrzne i zewnętrzne społeczności. Ten starożytny związek pozostał do tej pory i jest on podstawą zdrowia organizmów żywych. Staje się zrozumiałe, dlaczego współczesne ekologiczne zanieczyszczenie środowiska niszczy zdrowie ludzi. Po pierwsze zmienia się mikroflora gleby na skutek zanieczyszczeń i nieprawidłowego przeprowadzenia prac rolniczych. Należy zrezygnować z uprawy. Zaburza to naturalne współoddziaływanie w nieznanym świecie mikroflory środowiska zewnętrznego.

 

Zmieniona mikroflora żywności i produkty jej metabolizmu trafiają do ludzi i zmieniają symbiotyczne stosunki mikroflory i organizmu. Głównie niszczone są antyrakowe właściwości jelit jak i całego organizmu, a także zwierząt i roślin, będących pokarmem. Zaburzeniu ulegają również niszczące właściwości B-systemu odpornościowego, które zwalczają gruźlicę i wiele innych chorób.

 

Teraz możemy przypuścić, że woda z prysznica galwanicznego, jeżeli chodzi o jej właściwości jest podobna do środowiska płynnego w zdrowych jelitach i stąd jej najwyższa aktywność.

Pojawia się nagła konieczność zbadania skuteczności prysznicu galwanicznego jako efektywnego i dostępnego sposobu przywrócenia zdrowia i likwidacji takich groźnych patologii jak udary, zawały, grypy, nowotwory złośliwe, żółtaczka, AIDS, gruźlica, przedwczesna starość, ponownie pojawiające się choroby, alergia i wiele innych.

 

Wielokomórkowość powstała 650 milionów lat temu w formie jelita pierwotnego. Funkcjonuje ona do tej pory wraz z własnymi symbiontami. My sami jesteśmy jakby dodatkiem do tego jelita, podatni zasadniczemu wpływowi symbiontów powłok śluzowych.

Układ chłonny – związek żywego środowiska zewnętrznego z fenotypami naszego organizmu.

Dziś można już dokładnie przewidzieć biologiczną apokalipsę. Koniec życia na planecie jest smutny, gdyż zaburzeniu ulega zasada powstania i istnienia wielokomórkowości. Ten stan opłakany pojawił się na skutek nieskończonej tępoty współczesnego ustroju politycznego planety [11]. Większość ludzi na świecie jest chora i podatna na każdą infekcję starszego typu, jak i wiele nowych.

Należy natychmiast coś z tym zrobić.

 

 

Literatura:

1. Давидян Д. Б. Модель единой теории материи. Не опубликовано.
2. Давидян Д. Б. Физические основы коллоидной природы рака и других патологий. Не опубликовано.
3. Давидян Д. Б. Дейтериевая модель ядер элементов и соответствующая ей новая таблица для 120-и элементов. Вестник МАНЭБ. 1999г. Но 5 (17). С.
4. Давидян Д. Б. Новые представления о природе нейтрино и модель мезонной структуры нейтрона. Вестник МАНЭБ.2003г., том 8. но. 7 с. 245-248.
5. Давтян В. Г., Маркарян Т. Г. " Ионизированный душ — новый оздоровительный и омолаживающий метод". " ИКАР ", " МНС — РТ " — 2004 г. Сборник 32-3
6. Теппоне М. В. КВЧ-пунктура. М.: " ЛОГОС "," КОЛОЯРО " 1997.314с.
7. Девятков Н. Д., Голант М. Б., Бецхий О. Б. Миллиметровые волны и их роль в процессах жизнедеятельности. М.: Радиосвязь.1991.168с.
8. Саркисян Р. Ш., Тер-Григорян С. А. Дистанционное воздействие живых систем на объекты окружающей среды. Доклады НАНРА,2002,102 (2),186-191.
9. Карапетян А. О. Биологический антагонизм некоторых кишечных штаммов бактерий с опухолевыми клетками. Автореферат канд. дис. М.: 1987. с.16
10. Давидян Д. Б., Саркисян Дж. С. Коллоидная природа рака. Вестник МАНЭБ 1999, но. 7 (19). с.186-190
11. Давидян Д. Б. Апокалипсис. Газета " Урарту " 1998, No 3